Cijfers, altijd interessant!

Er is in de media weer even wat meer aandacht voor het daklozenprobleem in Nederland. Aanleiding is een rapportage van het CBS van december 2019. Dit rapport (Inzicht in dakloosheid) beschrijft hoe het met de dakloosheid in Nederland gesteld is in de jaren 2009 - 2016. Dezelfde cijfers werden ook in augustus 2019  al door het CBS naar buiten gebracht. Uit de cijfers blijkt dat het aantal daklozen tussen 2009 en 2018 ruimschoots is verdubbeld van 17.800 in 2009 naar 39.300 in 2018. Tevens is het aantal dakloze jongeren gestegen van 4000 in 2009 naar 12.600 in 2018. Een verdrievoudiging! Daarnaast zie je dat het procentuele aandeel van jongeren in de totale populatie daklozen is gestegen van 22% in 2009 naar 32% in 2018. Dat het percentage jongeren in 2018 gedaald is van 41% in 2016 naar 32% in 2018 wordt helaas slechts veroorzaakt door het gegeven dat het totaal aantal daklozen tussen 2016 en 2018 dramatisch is gestegen. Het  totaal aantal daklozen steeg van 2012 tot 2016 "slechts" met 3.200 terwijl die stijging van 2016 tot 2018 8.800 mensen bedroeg. Genoeg cijfertjes om aan te tonen dat de stijging van het aantal daklozen gestaag is gegaan en zeker niet uit de lucht is komen vallen.

Wat dat betreft, bevreemdt de reactie van staatssecretaris Blok in augustus 2019 mij dan ook. Hij geeft aan zich "rot geschrokken" te zijn. Ook algemeen directeur van de VNG Jantine Kriens is geschrokken van de cijfers in augustus 2019. Zij meldt via Twitter  "Hoe naïef dat ik in 2010 trots was dat we 't dak- en thuislozenprobleem grotendeels hadden opgelost. Het is weer terug, met nieuwe oorzaken en nieuwe mensen".

Het dak- en thuislozenprobleem grotendeels opgelost in 2010? Dat zeg je met droge ogen met een stijging van het aantal dak- en thuislozen van 17.800 in 2009 naar 23.300 in 2010? En met een procentuele toename van 22% jongeren in 2009 naar 26% in 2010?  Naïef? Ja, enorm! Maar kijkend naar de cijfertjes had je toch echt niet overvallen moeten zijn! Suggereren dat het daklozenprobleem opgelost was (grotendeels) en dat het plotseling (oeps!) weer terug is "met nieuwe oorzaken en nieuwe mensen", dát is naïef, ongelooflijk naïef. Helaas, er is geen sprake van nieuwe oorzaken. Er is wel sprake van méér, nóg meer, oorzaken. En zeker, er is wel sprake van nieuwe mensen. Dat heb je zo met stijging van aantallen.

De wanhopige hartenkreet van een vader van een 26-jarige zoon deze week in de Leeuwarder Courant : "Bescherm de maatschappij, haal mijn zoon van straat!" is helaas de onvermijdelijke consequentie op individueel niveau, van naïviteit en onvoldoende prioriteit op beleidsniveau. De doelgroep dak- en thuislozen is politiek onvoldoende interessant, levert te weinig stemmen op. En bovendien hebben ze toch geen tractoren.